Voor de Indiase wijze Ramana Maharshi was er maar één vraag die we ons echt moeten stellen: wie ben ik? Al zijn leringen keerden steeds weer terug naar die ene vraag. Uiteraard had hij het over het herinneren van onze ware zelf, datgene dat onze ervaring hier op Aarde observeert, dat onze gedachten en emoties gadeslaat. Datgene dat niet beïnvloed wordt door de externe factoren, door de gebeurtenissen in wat we doorgaans “ons leven” noemen. Hij daagde zijn volgelingen uit om steeds dieper te zakken in dit bewustzijn door meditatie en contemplatie zodat de menselijke ervaring kan geworteld worden hierin, zodat dit weten kan dienen als een stevige fundering voor deze menselijke ervaring. Want die is er uiteraard ook. Onze ziel heeft ervoor gekozen, ook al vragen we ons soms af waarom. Waarom we ervoor hebben gekozen een menselijk lichaam aan te nemen, om hier een rol te spelen en het hoofdpersonage te worden in de film van “ons leven”.
De meest intrigerende personages zijn diegenen die ons bijblijven, waar je als het ware een stukje in hun ziel mag meekijken. Je ziet het ook vaak in langer lopende series waarin de karakters steeds dieper worden uitgewerkt. Je leert hun geschiedenis kennen, die hen heeft gevormd tot wie ze zijn. Je ziet hun angsten, hun verlangens, hun voor- en afkeuren meer en meer doorschemeren. Sommige acteurs en actrices hebben de gave om hier steeds dieper in door te dringen. Ze ontdekken in de loop der jaren zelf meer en meer over het personage waar ze gestalte aan geven. Ze worden er als het ware één mee. Dit leidt tot wat we dan algemeen iconische rollen noemen, waarmee ze steeds zullen geassocieerd worden. Soms zelfs in die mate dat we allemaal perfect het personage voor de geest kunnen halen, maar ons in de verste verten de naam van de acteur of actrice niet meer kunnen herinneren. Ze zijn als het ware zo opgegaan in de rol, dat ze het geworden zijn. Dit zijn de rollen waarvan we dan zeggen: dit is de rol waarvoor ze geboren zijn om te spelen.
Ook jij bent geboren om een bepaalde rol te spelen. Om dus letterlijk die rol te spelen waarvoor je bent geboren. Kan je jezelf toestaan daar steeds dieper in te zakken? Dit leven opnemend als een ontdekkingstocht van jouw personage? Met welke giften het is geboren? Welke voorkeuren het heeft? Welke dromen en verlangens? Welke functie het heeft te vervullen in het grotere geheel? In het levensweb dat ons allen verbindt?
Zo kan jij jouw rol ten volle opnemen. Zonder te luisteren naar wat een ander denkt dat jij zou moeten doen of hoe je zou moeten zijn. Zonder zelf al te anticiperen op wat je denkt dat een ander van jou verlangt. Stap voor stap dieper zakken in je personage, het te leren kennen zonder oordeel. Over waar je minder goed in bent, over deelaspecten die je liever anders zou zien. Wetende dat je jouw personage steeds verder kunt ontwikkelen waar je kan. Accepterend dat er bepaalde zaken zijn waar je geen controle over hebt. Maar steeds vanuit jouw verankering met de tijdloze jij, de echte jij.
De wereld heeft jou nodig om de rol van je leven te spelen, om helemaal jezelf te zijn. Niet de rol van een ander. Beeld je maar eens in hoe het eruit zou zien als in een film elke acteur de teksten van een collega zou beginnen te reciteren. Neen, je bent hier om jou te zijn. Als jou. Dit is wie de wereld nodig heeft, dit is waarom jij hier nodig bent. Om van jouw leven een meesterwerk te maken! Een iconische rol waarvan iedereen alleen maar over jou kan zeggen dat je iemand bent die gewoon helemaal zichzelf is. Dat is de ultieme vrijheid…
Ik nodig je graag uit om op die ontdekkingstocht in jezelf te gaan. Enerzijds de herinnering aan je goddelijke dimensie, de tijdloze, vormeloze, echte jij, en anderzijds de tocht van het uitdiepen van je personage, gelimiteerd in tijd en vorm, met alle giften en ook alle angsten. Het is een fantastische reis waar je nooit spijt van zult krijgen!
Comments