Guy Van de Putte
Hallo! En welkom op mijn website.
Mijn ouders hebben me Guy genoemd en dat is de naam die ik al mijn hele leven meedraag. Maar wie ben ik? Wie ben ik voorbij de naam waarmee ik mezelf in deze wereld identificeer?
Vroeger had ik hier een lange beschrijving van gemaakt, van de rollen in mijn leven, de maskers en petten die ik zoals iedereen draag of droeg, de zaken die ik heb meegemaakt of de opleidingen die ik reeds heb gevolgd.
Maar meer en meer wordt het antwoord korter en korter. Ik ben. Punt.
"De wereld is een schouwtoneel, elk speelt zijn rol en krijgt zijn deel."
Een welbekende uitspraak van Vondel, die hoe langer hoe meer waarheid wordt. Een diep weten, een diep voelen van wie we in de kern allemaal zijn. Wie we zijn als we ’s avonds onze ogen sluiten. Als we eventjes helemaal naar binnen mogen keren en niets of niemand hoeven te zijn. Als we tot onze diepste kern en waarheid mogen komen. Een innerlijk weten, een innerlijke herinnering aan de liefde die we zijn, aan de onschuld die we zijn, aan de pure ziel die eens geen rol hoeft te spelen op het schouwtoneel van het leven. Ons eigen schouwtoneel en dat van allen rondom ons. We zijn allemaal acteurs in mekaars leven. Sommigen spelen een hoofdrol, anderen zijn figurant.
En dit is waar ik jou bij wil helpen. Je herinneren aan de mooie ziel die je bent. Aan de liefde en de kracht die in jou en elk van ons zit. Jou weer bij je kern brengen om hier voluit te kunnen leven. In vrijheid. Los van alle ketenen die we onszelf opleggen, los van al die limiterende gedachten, los van de schuld en schaamte, los van het verdriet en de woede.
Vrijheid. De vrijheid om jezelf te kunnen zijn en dat leven te leiden waar je ziel voor gekozen heeft toen ze hier naar Aarde kwam.
Je herinneren aan jouw eindeloze potentieel en jouw verbinding met het grotere geheel, met Spirit, het Universum, met het leven zelf. Of welke naam jij er ook maar voor wilt gebruiken. Het grotere geheel dat jou steunt, jou toejuicht en er steeds voor jou is. Onder elke vorm die je ervaart en tegenkomt. Ook als je soms het gevoel hebt dat het tegen jou werkt. Dat het een deur sluit waar je net heel graag door zou gaan. En de liefde die het voelt voor jou als het die deur sluit, wetende dat het jou pijn doet, maar wetende dat het voor jouw hoogste goed is. Dat er iets beter is voor jou.
Het zijn soms moeilijke lessen om te aanvaarden en zelf heb ik ook al vele zure appels mogen doorslikken. Maar elke keer weer mag ik op een diepere laag deze waarheid volledig erkennen. En blijven erkennen en ervaren, voor zolang ik dit lichaam nog mag dragen en hier mag rondwandelen.
Wandel je met me? Kan ik ook een acteur worden in jouw schouwtoneel? Een gids, een metgezel op deze reis die we het leven noemen. Met zijn pieken en dalen, maar steeds voor ons, nooit tegen ons.
Met liefde, aho!
Guy
In de media
Psychologies magazine januari 2021