Het is tijd. Lees dat nog maar eens. Het is tijd. Voor sommigen komt dit nu al binnen als een klok, voor de anderen herhaal ik het graag nog eens.
Het. Is. Tijd.
Waarvoor hoor ik je vragen? Wel, misschien heb je die woorden als kind ook al gehoord. Toen je de eerste keer zonder bandjes moest zwemmen of de eerste keer zonder zijwieltjes moest fietsen. Je was zenuwachtig, wat bang. Gaat dit wel lukken? Wat als er iets gebeurt? En toch, hier staan we nu als volwassenen, zwemmend zonder bandjes en fietsend zonder zijwieltjes. Maar hebben we dat veiligheidsnet echt wel volledig van ons afgeschud? Hoe vaak kiezen we niet voor de veilige oplossing? Vermijden we risico’s? Hoe vaak kiezen we niet angst boven liefde?
Ontzeg de wereld niet langer het geschenk van jou. Stap in je authentieke zelf en wordt wie je ziel van plan was te worden toen ze ervoor heeft gekozen te incarneren in dat lichaam van jou. Het leven heeft geen veiligheidsnet nodig, het leven is het veiligheidsnet! Waar we spijt van hebben op ons sterfbed is wat we niet gedaan hebben. De risico’s die we niet genomen hebben. De opportuniteiten waar we niet op zijn ingegaan.
Het is kiezen voor geluk. Het innerlijke geluk dat je elk moment kan ervaren, los van je omstandigheden. Het is het geluk van iemand die helemaal vrij is. Vrij om zich te uiten op welke manier ze ook willen. De vrijheid om te doen wat jou gelukkig maakt, om eindelijk de maskers af te gooien en je te tonen aan de wereld, om jouw giften te delen met de wereld.
Het is de vrijheid ook om niet langer te luisteren naar de stem in je hoofd. Om bewust die keuze te maken. Om tegen die stem te zeggen: dank je, ik heb je gehoord. Om dan vervolgens je eigen weg te vervolgen. Die stem kent alleen maar angst, verzint hoofdzakelijk doemscenario’s. Met als enig doel jou klein te houden, te kiezen voor het bekende, het vertrouwde. Ook al voelt het nog zo slecht, het is bekend terrein en daarom veilig.
Stel jezelf eens de vraag hoe je leven eruit zou zien als je die stem jouw leven niet meer zou laten beheersen. Als je gewoon in het diepe zou springen, wetend dat het water jou draagt, jou mee laat drijven naar nieuwe werelden, naar nieuwe ervaringen. Neem die stem, dat angstige gekwetste deel van jou bij de hand, zodat het zelf kan ontdekken wat er allemaal mogelijk is eens de controle wordt gelost.
Beste vrienden, het is tijd. Laat ons eerlijk zijn. Zovelen onder ons hebben alles geprobeerd. We hebben overal gezocht. Niets heeft ons het ultieme geluk, de ultieme vrijheid geschonken. Soms is het wel ok, goed genoeg om mee te leven. Of moeten we zeggen overleven? Het enige dat we nog niet hebben geprobeerd is complete overgave. Loslaten. De grip lossen die we houden op onze levensomstandigheden. Ons volledig te laten verrassen door wat er kan komen. Wetende dat niets ons schaden kan. Want wat zijn we anders, dan het leven zelf…
Comments